En soms moet je ook gewoon iets doen om het van je bucketlist te kunnen schrappen. Analoog aan jouw DS-moment: ik heb in 2006 toen ik de C6 voor het eerst aan de overkant van mijn toenmalige werkgever zag staan verzucht "en ooit zal ik een C6 hebben". Nou, die heb ik nu, beleef er veel plezier aan maar schat zo in dat het geen blijvertje is.
En zo hoef jij die DS ook niet voor altijd te hebben: geniet ervan en geef haar dan weer door aan iemand anders om te genieten. Ik zeg: doen
